Author: Cafuné
Και οι μέρες περνούν και φεύγουν χωρίς να μας ακουμπήσουν. Και μένουμε ένα σώμα που αιωρείται στον χρόνο προσπαθώντας να βρει ηρεμία όσο στο κεφάλι του ηχεί μια και μόνο φράση. “Ζεις ή επιβιωνεις;” Ένας πικρός καυτός καφές, ένα μουντό ψυχρό πρωινό, ένα τσιγάρο να μου υπενθυμίζει πως κάτι -στην τελική- καίγεται για μένα. Ένα […]
Θέλω τόσα να σου πω μα ποτέ δεν θα καταλάβεις, γιατί ο έρωτας ποτέ δεν κοίταζε -ούτε άκουγε- ανάμεσα σε μασημένα λόγια και εσύ μάλλον μόνο αυτά ήξερες. Τώρα κάθομαι και γράφω για σένα ενώ σε έχω -ή και όχι. Μια δανεική παρουσία είσαι έτσι και αλλιώς° και έχω κουραστεί να περιμένω να έρθει η […]
Κάθομαι σε ένα παγκάκι της σχολής -μιας και πλέον άνοιξε-, ο καιρός είναι μουντός και ίσως σε λίγο αρχίσει να βρέχει. Γενικά είναι η καλύτερη μου μιας και πάντοτε ήμουν παιδί που σιχαινόταν τον ήλιο και την ζέστη, ταυτίζεται και λίγο με τον καιρό που επικρατεί τα τελευταία χρόνια μέσα μου οπότε αλήθεια δεν παραπονιέμαι. […]
Δύο βδομάδες κάθομαι πάνω από το χαρτί και προσπαθώ να βρω λέξεις για να αποτυπώσω τα συναισθήματά μου με την μεγαλύτερη ακρίβεια που θα μπορούσα να το κάνω. Θα ήθελα να σε ενημερώσω πως πραγματικά δεν πάει καλά αυτό και δεν ξέρω σε τι οφείλεται. Πάντα είχα θέμα στο να εκφράζομαι αλλά όταν έκανα την […]
Χαρά. Μία λέξη. Τέσσερα γράμματα. Μόλις το είδες σίγουρα σκέφτηκες κάτι. Πολλοί θα σου πουν πως, όσο μεγαλώνουμε οι χαρές λιγοστεύουν. Εγώ θα σου πω πως όσο μεγαλώνεις απλά σταματάς να δίνεις βαρύτητα στα πράγματα που σε έκαναν να νιώθεις χαρά παλαιότερα. Ξέρεις έχω πέσει και εγώ σε αυτή τη παγίδα… Ακόμα πέφτω συχνά. Οι […]
12:58 Στα ακουστικά παίζει το «Όχι πια έρωτες- Κόρε. Ύδρο.». Έχω πιάσει μια σελίδα Α4, δίπλα μου μια «μισοάδεια» κούπα ζεστού καφέ που πλέον έχει κρυώσει. Βλέπεις, για άλλη μια φορά βλέπω τα πράγματα απαισιόδοξα. Βασικά, δεν μπορώ να θυμηθώ πολλές φορές τις οποίες σκέφτηκα κάτι θετικό. Γιατί «μισοάδεια»; Γιατί όχι «μισογεμάτη»; Τι να σου […]
Okay αυτό είναι αρκετά αγχωτικό. Δεν ξέρω τι θέλω να γράψω αλλά η ανάγκη μου να πω κάτι –χωρίς να έχω αντιληφθεί ακόμα τι είναι αυτό, μάλλον θα το βρω στην πορεία- με πνίγει. Θα πατήσω λοιπόν στο «θα το βρω στην πορεία». Φίλοι αναγνώστες, δεν ξέρω ποια είμαι. Η ύπαρξη μου προκαλεί ένα τεράστιο […]
-
Pages
